సత్యం శంకరమంచిగారి 'అమరావతి కథలు'నుండీ, "మే మే మేకపిల్ల."

ఇది పుస్తకరూపంలో వెలువడిన సంపుటిలోని ఇరవైమూడవ కథ.

ముత్తాలమ్మ జాతర ఊరిలో. జనం గుమికూడారు. సిద్దయ్య తన పదేళ్ళ కొడుకు పోలయ్యని కూడాతీసుకుని వొచ్చాడు, మునుపు అమ్మోరు దయతో పోలయ్య జబ్బునయం చేసినందుక్కానూ; మేకని బలి ఇచ్చి మొక్కు తీర్చుకోవటానికి. బలయ్యే ఆ మేక తను రోజూ ఆడుకునే మేకపిల్లని తెలిసి, పోలయ్యకి ఒకటే దిగులు.

అమ్మోరికి బలివ్వటమంటే మామూలా? కోళ్ళూ, మేకలూ ఏం చాల్తాయనీ! గణాచారి అమ్మోరిని ఒంటిమీదికి తెచ్చుకుని, ఎనుముని బలిచ్చి తీరాల్సిందేనన్నాడు. కల్లు బానలడిగాడు. ఈయకుంటే ఊరినే మింగేస్తానన్నాడు. భయపడ్డ ఊరి జనం అలాగె తెప్పిస్తామన్నారు. దున్నపోతుని చూసాక కల్లు కడుపులోకి చేరాక, గణాచారి శాంతపడ్డాడు. ముత్తాలమ్మ మెత్తపడిందన్నాడు.

ఈ హడావిడిలో పోలయ్య మెల్లగా వెళ్ళి, బలికోసం కట్టేసున్న మేకలన్నిటినీ వదిలేసాడు. వాటిల్లో ఉన్న తన మేకపిల్ల కూడా మే మే అనరుచుకుటూ పరిగెత్తిపోతే, ఆ పసిగుండె సంతోషంతో చెంగున ఎగిరింది!

ఒక తరం నాటి జీవన సరళి, దేవుడి పేరిట మూఢ నమ్మకాలు, కల్మషం, కాఠిన్యం ఎరుగని చిన్నవాళ్ళ  హృదయాలు... సత్యంగారి కలం వీటన్నిటినీ సజీవంగా మన ముందు నిలబెడుతుందీ కథలో.

రెండు మూడు పుటలు మించకుండా పాఠకులకు ఒక గొప్ప రసానుభూతి కలిగించగల కథలివన్నీ. తెలుగు సాహిత్యం పట్ల ఆసక్తి, మక్కువ ఉన్నవారందరూ కొని చదివి దాచుకుని, మళ్ళీ మళ్ళీ చదువుకోవలసిన/చదువుకునే అపురూప కథా మాణిక్యాలలో ఒకటి భాషా ప్రియులు, సాహితీమిత్రులకు పరిచయం, బహుశా పునః పరిచయం అనటమే సబబేమో; చేయాలన్న చిన్న ప్రయత్నం, నానుండీ.

దయతో విన్న మీకు నా కృతజ్ఞతలు. నా ఈ ప్రయత్నం మీకు ఏమేరకు ఆనందాన్ని కలిగించినా, నేను కృతకృత్యుడనైనట్లే. ఇది ఏమాత్రం పేలవంగా తోచినా, అది నా ప్రయత్న లోపమే.

ధన్యవాదాలు,

కొండుభొట్ల. చంద్రశేఖర్

Twitter ID: @Chandu1302