Dzisiaj będzie na poważnie, jak to w kryminale. Mechanizm akcji „Hiacynt" z lat 80. XX wieku, to idealne foucaultowskie panoptikum. Akcja inwigilacji i homofobicznego z gruntu „spisu powszechnego” homoseksualnych mężczyzn była skrzętnie zaplanowana i przygotowana na wielką, ogólnopolską skale, a jej skutki, no cóż, wszyscy wiemy gdzie i w jakiej Polsce żyjemy. Za akcję „Hiacynt", nikt nie poniósł do tej pory odpowiedzialności, nikt też za nią nie przeprosił, nikt się nią też tak na prawdę nie zainteresował. Mało tego - akta z akcji, choć tajne i rozsiane po archiwach komend wojewódzkich Policji, wciąż mogą być wykorzystywane, mimo, a może dzięki ich statusowi TAJNE. Na ich odtajnienie musimy jeszcze chwile poczekać, i mówiąc chwile, mam tu na myśli 24 lata minimum. „Hiacynt. PRL wobec homoseksualistów” od Wydawnictwa Czarne, autorstwa Remigiusza Ryzinskiego, mojego dzisiejszego gościa, to pozycja obowiązkowa dla wszystkich, nie tylko homoseksualnych mężczyzn. To świadectwo naszej queerstorii, świadectwo istnienia świata, którego już nie ma lub odchodzi w ciszy, ale również opowieść o PRL-u i systemie opresji, w którym wrogiem mianuje się Innego, który akurat pasuje władzy aby odwrócić wzrok społeczeństwa w inną stronę. Bo ten Inny jest „Łatwy do identyfikacji, z nazwy oczywisty, groźny w wyobrażeniu, znienawidzony przez dominująca większość i słaby”. Brzmi znajomo? Choć to przerażające - powinno. Drogie osoby, przygotujcie się na wiele pytań, które pozostaną bez odpowiedzi, a tymczasem, nie pozostaje mi nic innego jak życzyć Wam miłego odsłuchu.

Więcej info o książce „Hiacynt. PRL wobec homoseksualistów", a także samą książkę, znajdziesz TUTAJ.