Gördüğümüz şeyleri gördük mü gerçektenEğilir, yerden bir zeytin tanesi alır gözlerin. Gözlerin; o siyah gül, geceye rengini veren.Gece, alnıma ıslak mendil bırakan ellerin,Ellerin, bilmediğim bir şarkı çalıyor, neden sevgilim.İnceliyor sesin daha önce hiç bakmadığı işlek caddeleriOrtada tohum bile yokken açan çiçekleri gören gözlerin neredeSöylesin şimdi o günler, aklımı şakaklarımda gezdiren, neden peşinden koşma hissi verir bir tren içindekine asla yetişemeyecekken Sorun, sende değil,bende dedim kendime Sıkıntıdan bir zırhım var, kaşındırır, neşe işlemez. Yaşamıyorum artık, böylece, kimse beni öldüremez